به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

تاثیر داروی یک بیماری پوستی بر کاهش اعتیاد به الکل

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۷۴۸۴۷

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، اعتیاد به الکل علاوه بر ایجاد مشکلات سلامتی، صدمات و حتی مرگ، به ضرر‌های اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی برای افراد، خانواده‌ها و جامعه می‌انجامد. اکنون یک مطالعه جدید در کمال ناباوری نشان داده است که دارو‌های مورد استفاده برای درمان بیماری‌های پوستی می‌توانند به طور موثری با اعتیاد به الکل مقابله کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به نقل از نیو اطلس، اثرات مخرب الکل بر بدن کاملاً شناخته شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به یک بیماری پیچیده روانپزشکی موسوم به اختلال مصرف الکل (AUD) اشاره کرد که با ناتوانی در توقف یا کنترل مصرف الکل با وجود مشاهده پیامد‌های منفی اجتماعی، شغلی یا سلامتی آن تعریف می‌شود. AUD یک اصطلاح برای سوء مصرف الکل، وابستگی به الکل، اعتیاد به آن و یک اصطلاح محاوره‌ای برای الکلیسم یا اعتیاد به الکل است.   در حالی که درک بیشتری از مکانیسم‌های ژنتیکی و مولکولی زیربنایی AUD به وجود آمده است، از سال ۲۰۰۴، یعنی زمانی که سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) استفاده از داروی acamprosate با نام تجاری Campral را برای کاهش این مشکل تأیید کرد، پیشرفت کمی در گزینه‌های درمانی دارویی برای این اختلال حاصل شده است.   در حال حاضر تنها دو داروی دیگر برای درمان AUD وجود دارد که دی‌سولفیرام با نام تجاری Antabuse و نالترکسون (naltrexone) نام دارند.   این موضوع، گروهی از پژوهشگران از سراسر ایالات متحده را بر آن داشت تا مناسب بودن دارو‌های موجود و در حال حاضر در دسترس را برای استفاده به عنوان یک گزینه درمانی جدید برای این اختلال بررسی کنند.   پژوهشگران به مطالعات قبلی که از تأثیر پاسخ‌های ایمنی و التهابی بدن بر نوشیدن زیاد الکل، انگیزه نوشیدن و وابستگی به الکل حمایت می‌کردند، تکیه کردند. مطالعات روی ارتباط گسترده ژنوم که به دانشمندان کمک می‌کند تا ژن‌های مرتبط با یک بیماری خاص را شناسایی کنند، ارتباط بین آنزیم PDE ۴، به ویژه زیرگروه PDE ۴ b و وابستگی به الکل و نیکوتین را مطرح کردند.   آنزیم PDE ۴ موجب تخریب آدنوزین مونوفسفات حلقوی (cAMP)، یک مولکول درون سلولی می‌شود که نقش مهمی در فرآیند التهابی ایفا می‌کند. مشخص شده است که مهار تخریب cAMP توسط PDE ۴ دارای کاربرد درمانی از جمله اثر ضد التهابی است.   یکی از این مهارکننده‌های PDE ۴ دارویی به نام آپرمیلاست (Otezla)، یک داروی ضد التهاب است که برای درمان پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک (ورم مفاصل) استفاده می‌شود. محققان آزمایش اثربخشی این دارو را ابتدا روی موش‌ها و سپس روی انسان‌ها آغاز کردند.   پسوریازیس یا صدفک یا داءالصدف یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوست می‌شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها بیشتر می‌شود. البته پسوریازیس واگیردار نیست.   آرتریت پسوریاتیک یا ورم‌مفاصل پسوریاتیک نیز التهاب مفاصل در ارتباط با بیماری پوستی و ناخنی پسوریازیس است. در این بیماری هر یک از مفاصل بدن ممکن است درگیر شوند، ولی عمدتاً مفاصل انگشتان و مهره‌های کمری و گردنی مبتلا می‌شوند.   پژوهشگران در آزمایش‌های خود بر روی موش‌ها دریافتند که آپرمیلاست روی هسته اکومبنس (nucleus accumbens)، ناحیه‌ای از مغز که پاداش دریافتی و محرک‌های تقویت‌کننده مربوط به دارو‌های اعتیادآور، رابطه جنسی و ورزش را پردازش می‌کند، عمل می‌کند.   آن‌ها دریافتند که این دارو مصرف بیش از حد الکل را در موش‌ها در موقعیت‌های مختلفی از جمله نوشیدن زیاد الکل، اجبار و نوشیدن ناشی از استرس و حتی شرایط بدون استرس کاهش می‌دهد.   پژوهشگران به دنبال تأیید اثرات بالینی که در مطالعات حیوانی دیده بودند، یک مطالعه اثبات مفهوم دوسوکور و کنترل شده با دارونما را بر روی انسان انجام دادند. آن‌ها دریافتند که آپرمیلاست که به صورت خوراکی تجویز می‌شود، در کاهش تعداد نوشیدنی‌های مصرفی روزانه تا بیش از نصف موثر است. در این آزمایش به طور متوسط، مصرف الکل افراد مورد آزمایش از پنج نوشیدنی در روز به دو نوشیدنی کاهش یافت.   دکتر آنجلا اوزبرن، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می‌گوید: من قبلاً چنین چیزی را ندیده بودم. این برای درمان اعتیاد به الکل طور کلی فوق العاده امیدوار کننده است.   نکته مهم این است که شرکت کنندگان در این مطالعه بالینی، به دنبال هیچ گونه درمانی برای اختلال مصرف بیش از حد الکل خود نبودند. دکتر باربارا میسون، یکی از نویسندگان این مطالعه معتقد است که آپرمیلاست ممکن است حتی در افرادی که قصد دارند به مشکل نوشیدن الکل خود رسیدگی کنند، موثرتر باشد.   وی گفت: اثر شگرف آپرمیلاست در کاهش نوشیدن الکل، همراه با تحمل پذیری خوب آن در شرکت کنندگان نشان می‌دهد که یک کاندیدای عالی برای ارزیابی بیشتر به عنوان یک درمان جدید برای افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل است.   این مطالعه در مجله The Journal of Clinical Investigation منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: اعتیاد به الکل برای درمان یک بیماری مصرف الکل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۷۴۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این علائم نشان می‌دهد که مشروب تقلبی مصرف کرده‌اید

به گزارش خبرآنلاین، تایید خبر مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز باز هم بحث مشروبات تقلبی و سمی در کشور را داغ کرده است.

همشهری آنلاین در گزارشی نوشت: مشروب‌های تقلبی داستان دنباله‌داری است که تاکنون جان خیلی‌ها را گرفته و در حادثه اخیر شیراز هم منجر به از دست رفتن جان یک پزشک و عامل بستری سایر مصرف‌کنندگان هم شده است. البته آمار دقیقی در این باره اعلام نمی‌شود اما آخرین بار تابستان ۱۴۰۲ بود که عباس مسجدی آرانی، رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور از مرگ مجموعا ۶۴۴ نفر در پی مصرف الکل تقلبی خبر داد. حالا پس از انتشار اخباری مبنی بر مسمومیت دسته جمعی حدود ۲۹ نفر از پزشکان در شیراز، گفته می‌شود که دادستانی قصد ورود به این حادثه و تشکیل پرونده در این خصوص دارد. برخی هم عنوان می‌کنند که چطور پزشکان قادر به تشخیص مشروب تقلبی از غیرتقلبی نبوده و دچار چنین خسارت زیانباری شده‌اند.

دکتر شاهین شادنیا، رئیس بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران در این باره می‌گوید: هیچ روشی برای تشخیص الکل تقلبی وجود ندارد و تمام روش‌هایی هم که در فضای مجازی برای تشخیص آنها عنوان می‌شود شاید تا حدودی کمک‌کننده باشند اما درباره هیچ کدام قطعیت برای تشخیص وجود ندارد.

شادنیا ادامه می‌دهد: اگر الکی دارای بو بود، نمی‌توان به سمی بودن یا نبودن آن حکم داد یا اگر رنگ خاصی داشت، با قطعیت اعلام کرد که تقلبی است. الکل زردرنگ صنعتی است اما همان را هم ماده‌ای اضافه می‌کنند که رنگش سفید می‌شود. الکل اگر بو داشته باشد هم به دلیل الکل طبی است، اما شاید میزان آن کم و درصد زیادی الکل سمی در مشروب وجود داشته باشد. به همین دلیل به جز روش‌های آزمایشگاهی که آزمایش‌های سم‌شناسی روی نمونه الکلی انجام می‌شود هیچ روشی برای اعلام قطعیت یک الکل سمی یا غیرسمی وجود ندارد.

این متخصص سم‌شناسی و مسمومیت‌ها، درباره این که آیا در کشور ما توزیع مشروبات تقلبی زیاد است یا خیر، بیان می‌کند: آمار دقیقی در این باره ندارم اما طی سال‌های مختلف و هر دوره‌ای مسمومیت با الکل‌های سمی رخ داده است. سوابق این مساله در بندرعباس، قم، شیراز و شهرهای دیگر وجود داشته است. در دوره کرونا هم موارد مصرف با الکل‌های سمی و تقلبی افزایش پیدا کرد. ما فقط تعداد بیماران را می‌بینیم و در برخی زمان‌ها این مساله با پیک بیماران مواجه می‌شود و دوباره افت می‌کند.

او در پاسخ به این سؤال که بروز این پیک‌ها آیا دلایل خاصی دارد، عنوان می‌کند: به فصل یا تاریخ خاصی ربط ندارد و به صورت رندم و پراکنده این مساله را در دوره‌های مختلف می‌بینیم.

رئیس بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران درباره این که برخی مصرف‌کنندگان این مشروب‌ها به دلیل مشکلات قانونی به مراکز درمانی مراجعه نمی‌کنند و بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند، بیان می‌کند: در این باره بحث قانونی وجود ندارد و بیمارستان تنها مرکز ارائه خدمات درمانی است. بیمارانی هم که با مسمومیت‌های الکلی به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند، صرفا درمان می‌گیرند، مگر این که خود بیمار قصد شکایت از شخص ارائه‌ کننده مشروب تقلبی را داشته باشد. تاکنون هم ما هیچ موردی نداشتیم که بیمار به دلیل مصرف مشروبات تقلبی مراجعه کرده و به جایی گزارش شده باشد.

شادنیا دلیل اصلی علت تاخیر در این مراجعات را این مساله عنوان می‌کند که بیمار در مراحل اولیه متوجه مسمومیت ناشی از مصرف الکل نمی‌شود و در توضیح بیشتر می‌گوید: علائم این مسمومیت غیراختصاصی است و کسی که الکل‌های سمی و مشروب تقلبی مصرف کرده، در ابتدا همان علائم به اصطلاح مستی را دارد. به تدریج علائمی مثل سردرد، تهوع و استفراغ در فرد بروز می‌کند و افراد این شرایط را ناشی از مصرف الکل در نظر می‌گیرند. بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت به تدریج علائم مسمومیت با الکل‌های سمی خودش را نشان می‌دهد، اما تاخیر در زمان مصرف تا مراجعه به مرکز درمان رخ داده است.

این پزشک درباره این که افراد چطور می‌توانند در بازه زمانی کوتاه‌تر متوجه چنین مسمومیت‌هایی شوند، عنوان می‌کند: علائم اولیه مشابه مصرف مشروبات الکلی عادی و غیرسمی است اما به تدریج فرد دچار سردرد، تهوع و استفراغ می‌شود. بسیاری از این بیماران دچار علائم بینایی می‌شوند، خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری در آنها رخ می‌دهد. اما به دلیل این که چنین علائمی با تاخیر بروز می‌کند، بیمار زمان حیاتی برای درمان اقدامات درمانی را از دست می‌دهد چون عوارض مسمومیت و تاخیر در درمان ایجاد شده و به نوعی شاید شانس بهبودی از دست رفته باشد.

او توصیه می‌کند که اگر به هر دلیلی افراد مشروبات تقلبی مصرف کردند، در صورت بروز چنین علائمی به سرعت به مرکز درمانی مراجعه کنند تا بررسی‌های اولیه صورت بگیرد. آنها نباید منتظر بروز علائم شدیدتر و تاخیری شوند چون نکته مهم این است که زمان طلایی برای اقدامات درمانی از دست نرود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901239